Niebo nad Warszawą przecinają niemieckie samoloty. Zaczynają się regularne bombardowania. Charakterystyczny dźwięk “Stukasów” będzie towarzyszył mieszkańcom Warszawy przez długi czas.
Niemcy atakują też od strony Wisły – udaje im się opanować fragment Al. Jerozolimskich od Nowego Świata do Marszałkowskiej. Wykorzystywanie cywilów jako “żywych tarcz” staje się dla hitlerowców normą. Do gmachu Muzeum Narodowego hitlerowcy zapędzają ok 4000 cywili. Dochodzi do dalszych mordów, gwałtów i grabieży. Niemcy nie oszczędzają nikogo giną m.in mieszkańcy kamienic przy Brackiej 17, Al. Jerozolimskich 19. Do masowych rozstrzeliwań dochodzi również przy Marszałkowskiej 21 oraz w Parku Morskie Oko. Z domu profesorskiego przy Nowym Zjeździe 5 Niemcy wyciągają wszystkich mężczyzn. Giną profesorowie i wykładowcy warszawskich uczelni wyższych. Również na Woli i Ochocie dochodzi do masowych egzekucji – to preludium do ich rzezi.
3 sierpnia to również koniec zrywu powstańczego na Pradze. Zdemobilizowani Powstańcy kryją się wśród cywili. Część z nich dołączy później do walk na Dolnym Mokotowie.
Nie ustępują walki w pozostałych dzielnicach. U zbiegu ul. Żelaznej oraz Alei Jerozolimskich na opanowany przez Niemców budynki naciera kampania ze zgrupowania „Chrobry II” pod dowództwem por. Zbigniewa „Zdunina” Bryma. Śmiałe poczynania Powstańców przynoszą efekty. Udaje im się zdobyć Dworzec Pocztowy, który pozostanie w polskich rękach do końca Powstania. Powstańcy tego zgrupowania zdobywają również położony przy Alejach Jerozolimskich 99 Dom Turystyczny.
Nieopodal inny oddział powstańczy batalionu „Chrobry I” pod dowództwem Gustawa Billewicza atakuje posterunek niemieckiej żandarmerii „Nordwache” ulokowany w kamienicy Ignacego Partowicza. Początkowy atak od strony ulicy Krochmalnej nie przyniósł rezultatów i skończył się wycofaniem polskich sił. Do ponownego starcia dochodzi wieczorem, tym razem kończy się ono sukcesem Powstańców. Warszawiacy zdobywają spore zapasy wojskowego umundurowania oraz broni.
Po zaciętych walkach Powstańcy opanowują również Pałac Mostowskich, Pałac Blanka oraz Arsenał. Plac teatralny staje się głównym punktem południowej obrony Starówki.
W nocy z 3 na 4 sierpnia Niemcy opuszczają budynek Banku Polskiego przy Bielańskiej 10/12. Przejmują go Powstańcy, jednak walki o gmach będą trwać do końca sierpnia.
Reduta Banku Polskiego przy Bielańskiej 10/12. Znak Polski Walczącej jest współczesny.
Tego dnia dochodzi również do spotkania premiera Mikołajczyka ze Stalinem. Radziecki przywódca gardzi AK, ale deklaruje pomoc Powstańcom. Są to jednak puste słowa, pomoc Warszawie nie była ujęta w radzieckich planach. Obietnicy tej Stalin nigdy nie realizuje…
